Góra Kłodzka . Góry Bardzkie

Góra Kłodzka (wg najnowszych pomiarów ma wysokość 762,7 m n.p.m.) jest drugim co do wysokości szczytem Gór Bardzkich. Najwyższa jest leżąca niedaleko Szeroka Góra (766 m n.p.m.) przez, którą prowadzi żółty szlak turystyczny z Kłodzka, przez Kłodzką Górę i Przełęcz pod Kłodzką Górą. Zdobywając KGP warto wydłużyć trasę i wejść jeszcze na ten najwyższy szczyt. My zaplanowaliśmy naszą wycieczkę inną drogą – niebieskim szlakiem, z Przełęczy Kłodzkiej.

Warto wspomnieć, że ten szlak jest fragmentem długodystansowego szlaku E3 biegnącego od Morza Czarnego do Atlantyku, mierzącego łącznie ok 7,5 tys km i przebiegającego przez 12 krajów.

Na Przełęczy Kłodzkiej (483 m n.p.m.) jest duży parking, na którym można zostawić samochód. Tego dnia zapowiadany był silny wiatr i mieliśmy spore wątpliwości, czy nie odpuścić wycieczki, zwłaszcza gdy widzieliśmy coraz bardziej kołyszące się wysokie drzewa. Szlak jednak nie był długi i postanowiliśmy zaryzykować.

Od początku droga prowadziła mocno w górę, mimo to szło się przyjemnie, a silny wiatr dodawał nam dodatkowego napędu, aby jak najszybciej znaleźć się na górze. Po drodze mijaliśmy trzy inne mniejsze szczyty – Podzamecką Kopę (615 m n.p.m.), Jelenią Kopę (747 m n.p.m.) i Trzy Granice (730 m n.p.m.).

Za tą ostatnią po wyjściu z lasu, odbiliśmy na chwilę ze szlaku, żeby zobaczyć dokąd prowadzi droga, tam zobaczyliśmy całkiem ładny widok na okoliczne górki.

Jeszcze chwila marszu w bardziej otwartym terenie, wśród kołyszących się, już na szczęście nieco spokojniej drzew i ponownie weszliśmy w gęsty bukowy las.

Szybko dotarliśmy do skrzyżowania szlaków żółtego i niebieskiego – Przełęczy pod Kłodzką Górą. Z tego miejsca odbiliśmy w lewo i już kilka minut później byliśmy na naszym kolejnym szczycie KGP – Górze Kłodzkiej.

Niedawno rozpoczęła się tam budowa wieży widokowej, która ma mieć taras widokowy na wysokości 30 metrów. Zakończenie budowy wieży planowane jest na wrzesień 2020 r. (Czekamy na relacje, tych którzy będą widzieć jak idą prace i zobaczą pierwsze efekty 🙂

My zastaliśmy tylko panów robotników, którzy dopiero kopali wielką dziurę.
Z uśmiechem poradzili nam, żeby koniecznie wybrać się na Szeroką Górę kilkanaście minut stąd, zobaczyć talerz satelitarny. Wtedy jeszcze nie rozumieliśmy o co chodzi, ale faktycznie postanowiliśmy dołożyć ten kawałeczek drogi. W tym celu wróciliśmy na Przełęcz pod Kłodzką Górą i zamiast skręcać w prawo, w drogę powrotną poszliśmy prosto, w górę, po dobrze wydeptanej ścieżce. Po krótkim około 5 minutowym podejściu ujrzeliśmy ten wielki talerz satelitarny, o którym wspominał nam robotnik. Zamiast tabliczki, to właśnie na nim widniał napis Szeroka Góra.

W gęstym lesie nie było żadnych spektakularnych widoków, ale ten drugi szczyt dawał poczucie, że faktycznie jesteśmy na jakimś wierzchołku. Zrobiło się chłodno, więc ruszyliśmy w drogę powrotną. Po drodze minęliśmy kilka osób, jak przy naszych poprzednich szlakach Sudeckich tej jesieni zbierających grzyby.

Zejście też było całkiem przyjemne, wiatr już prawie zupełnie ucichł i bezpiecznie dotarliśmy do samochodu, by udać się tym razem w stronę Wałbrzycha.